Ανύπαντρες μητέρες, το μεγαλύτερο ταμπού στην Κίνα

Καλούνται να πληρώσουν πρόστιμο για το παιδί τους, ακόμη και αν είναι το πρώτο.

Οι σεξουαλικές σχέσεις εκτός γάμου στη Λαϊκή Κίνα ήταν παράνομες ιστορικά ως «χθες», ως το 1997. Εκτοτε το προγαμιαίο σεξ αποτελεί σχετικά συνηθισμένο, για μια πολύ συντηρητική κοινωνία όπως η κινεζική, φαινόμενο, ωστόσο τα ταμπού που περιβάλλουν τις ανύπαντρες μητέρες υφίστανται ακόμη. Οπως αναφέρει ρεπορτάζ της βρετανικής εφημερίδας «Guardian», αυτή η κατάσταση σταδιακά αλλάζει, αλλά το στίγμα παραμένει.

Η Σιάο Παν ήταν έξι μηνών έγκυος όταν ο σύντροφός της την εγκατέλειψε παίρνοντας όλες τις οικονομίες τους.

Μη μπορώντας πια να κάνει άμβλωση, η κοπέλα γέννησε το μωρό. «Κάποιοι φίλοι μου μού είπαν να δώσω για υιοθεσία τον γιο μου. Αποφάσισα να μην το κάνω, αλλά να τον μεγαλώσω μόνη μου. Ηθελα να είμαι δυνατή» λέει. Σήμερα η Σιάο είναι 32 χρόνων και ο γιος της τεσσάρων. «Κράτησα το μωρό μου, χτύπησα την πλάτη του και είπα: "Οσο δύσκολο και να είναι, ακόμη και αν πρέπει να γίνω ρακοσυλλέκτρια, εγώ θα σε μεγαλώσω. Η μαμά σε έφερε σε αυτόν τον κόσμο, η μαμά θα σε μεγαλώσει"» λέει με περηφάνια.

«Ως και το 1997 οι σεξουαλικές σχέσεις εκτός γάμου αποκαλούνταν "χουλιγκανισμός" και το να κάνει κανείς παιδιά με αυτόν τον τρόπο "ειδεχθής πράξη"» λέει στη βρετανική εφημερίδα η κοινωνιολόγος Λι Γίνχε.

Πρόστιμο

Οι ανύπαντρες μητέρες στην Κίνα καλούνται να πληρώσουν πρόστιμο για το παιδί τους, ακόμη και αν πρόκειται για το πρώτο. Η Σιάο, που τότε ζούσε στην πόλη Σενζέν, είχε πει στους γείτονές της ότι δήθεν ήταν παντρεμένη και ότι ο σύζυγός της ταξίδευε.

Οι αμβλώσεις στην Κίνα, αναφέρει το ρεπορτάζ, γίνονται με μεγάλη ευκολία. Στην περίπτωση της Ζανγκ Γουένγουεν, ανύπαντρης μητέρας από το Πεκίνο, οι πιέσεις για να τερματίσει την εγκυμοσύνη της ήταν πολλές. Οσο εκείνη αρνούνταν, οι φίλοι της την κατηγορούσαν ότι ήταν «ξεροκέφαλη». Η αδελφή της τής είπε ότι ήταν εγωίστρια επειδή με την απόφασή της να κρατήσει το παιδί θα αναστάτωνε τους γονείς της. «Ολοι είναι προκατειλημμένοι. Και οι γονείς μου» εξηγεί η ίδια.

Η Ζανγκ δυσκολεύθηκε να βρει δουλειά, ενώ μια εταιρεία τής είπε ότι δεν μπορεί να την προσλάβει επειδή είναι ανύπαντρη. «Είπα ότι δεν ντρέπομαι γι' αυτό. Αλλά ο υπεύθυνος εργατικού δυναμικού είπε: "Ο κόσμος θα νομίζει ότι έκανες κάτι κακό και θα μιλάει για εσένα. Δεν είναι καλό για την εταιρεία"» θυμάται.

Τέτοιου είδους προκαταλήψεις επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο την οικονομική κατάσταση μιας ανύπαντρης μητέρας. Ενώ οι διαζευγμένοι άνδρες κανονικά υποχρεούνται από τον νόμο να δίνουν το 20%-30% του μισθού τους για διατροφή, συχνά η εφαρμογή του είναι δύσκολη. Η Σιάο, που δεν λαμβάνει διατροφή από τον πρώην σύντροφο και πατέρα του παιδιού της, είπε στον «Guardian» ότι όταν ο γιος της έπαθε πνευμονία πίστεψε πως θα έπρεπε να πουλήσει το νεφρό της για να καλύψει τα ιατρικά έξοδα. «Πολλές φορές αισθάνθηκα ότι είχα χάσει τη δύναμη να ζω» σχολιάζει.

Την ανακάλυψε μια οργάνωση, η Little Bird, η οποία κάλυψε τα έξοδα του νοσοκομείου και τη βοήθησε να βρει έναν σύζυγο που ήθελε και το μωρό της. Ο γάμος της έφερε και τη συμφιλίωση με τους γονείς της, που ως τότε αρνούνταν να τη δουν.

Ωστόσο, όπως γράφει το δημοσίευμα, υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι η επίσημη στάση προς τις ανύπαντρες μητέρες έχει αρχίσει να αλλάζει. Στην επαρχία Χουμπέι, για παράδειγμα, οι Αρχές έδωσαν εντολή στα νοσοκομεία να εκδίδουν δωρεάν πιστοποιητικά γέννησης ακόμη και αν η μητέρα δεν είναι παντρεμένη. Πρόκειται για την πρώτη επαρχία που διά νόμου εξασφαλίζει αυτό το δικαίωμα στις ανύπαντρες μητέρες.

Εγκατάλειψη

Το πιστοποιητικό γέννησης είναι απαραίτητο για να έχει ένα παιδί πρόσβαση στην Υγεία και στην εκπαίδευση. Η Σιάο λέει ότι δεν θα ενθάρρυνε ποτέ μια γυναίκα να αποκτήσει παιδί εκτός γάμου. «Είναι πολύ-πολύ σκληρό» λέει.

Αλλά προειδοποιεί ότι οι προκαταλήψεις αναγκάζουν τις μητέρες να εγκαταλείψουν τα μωρά τους και ζητεί κατανόηση από την κοινωνία για την κατάσταση αυτών των γυναικών. «Υπάρχει ήδη μεγάλη πίεση στη ζωή μας. Αν η κοινωνία κάνει συνέχεια διακρίσεις εναντίον μας, είναι πραγματικά δύσκολο να ζήσουμε» καταλήγει.

Δημοσιεύτηκε στο HeliosPlus στις 23 Ιανουαρίου 2014