goneassygapafamily

BLOG NEO.GR
http://www.neo.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=6013

Δημοσιεύθηκε από christina την Κυριακή, 12 Οκτώβριος στις 00:05:00 EEST


Με αφορμή το νομοσχέδιο οικογενειακού δικαίου στην Ελλάδα παρατηρούμε τα εξής:
Σε όλες τις πολιτισμένες χώρες του κόσμου έχουν δημιουργηθεί οικογενειακά δικαστήρια, κοινωνικές υπηρεσίες και έχει εφαρμοστεί ο θεσμός του διαμεσολαβητή και η εναλλασσόμενη κατοικία στα παιδιά των διαζευγμένων. Τα παραπάνω σε συνδυασμό με τις υποδομές που υπάρχουν, το ανεβασμένο επίπεδο πολιτισμού και Παιδείας των αναπτυγμένων χωρών και την πλήρη εκπαίδευση των οικογενειακών δικαστών, έλυσαν κατά μεγάλο μέρος το πρόβλημα των διαζυγίων. Γ’αυτό εξάλλου τώρα τα ζευγάρια κάνουν σύμφωνο συμβίωσης και διαμένουν άγαμα, διότι τους έχει εξασφαλίσει η Πολιτεία ισότητα, δικαιοσύνη, παιδεία, οικονομικές και κοινωνικές παροχές (ανεξαρτήτως φύλου).
Εκεί, οι ίδιες γυναίκες αφαίρεσαν τα λείψανα του φεμινισμού (Μπανταντέρ, Λέσινγκ, Μαγκρό, Πάρκερ, Φάρελ, Ντόιλ, κτλ), αναγνώρισαν με το επίπεδο πολιτισμού που τις διακρίνει ότι υπήρχαν ακραίες ενέργειες και ότι αδίκησαν και ισοπέδωσαν τον άνδρα και έτσι οι χώρες αυτές προόδευσαν πολύ κοινωνικά.
Στην Ελλάδα των άκρων παρόλο που υπάρχουν ένα εκατομμύριο διαζύγια και τεράστια προβλήματα ήθους, υποδομών και παιδείας, κανείς δεν ενδιαφέρθηκε για το μέλλον των παιδιών των διαζυγίων, για τις προβληματικές οικογένειες και για τη θεσμοθέτηση αρχών και κανόνων δικαίου βασιζόμενα στη παιδο-ψυχολογία και στις διεθνείς ψυχολογικές έρευνες για το θέμα των παιδιών των διαζυγίων. Όλοι σκέφτονται το κέρδος στη πλάτη των παιδιών και των πατεράδων. Κανένας δεν ασχολήθηκε με τη ψυχή των παιδιών παρά μόνο με τις διατροφές και τα υλικά αγαθά. Αυτά εύκολα λύνονται με καταστροφή του άνδρα αλλά όταν πρόκειται να ερευνηθεί ένα θέμα τότε όλοι αποφεύγουν τις συνέπειες και τον επίπονο τρόπο λύσης. Αυτό έκαναν έως τώρα οι πολιτικοί μας, δηλαδή απέφυγαν να ασχοληθούν με τόσο περίπλοκο και επίπονο θέμα με αποτέλεσμα να υπάρχει σοβαρότατο ζήτημα του μέλλοντος των παιδιών μας. Στην Ελλάδα, δεν υπάρχουν φεμινιστικές οργανώσεις διότι δεν προκύπτει πλέον πρόβλημα ισότητας κατά των γυναικών αλλά μόνο κατά των ανδρών. Το ίδρυμα Μαραγκοπούλου από τις έγγραφες δηλώσεις του αποδεικνύει ότι δεν γνωρίζει τα στοιχειώδη περί οικογένειας και κοινωνικών προβλημάτων εφόσον συγχέει ακόμα και τους όρους γονική μέριμνα με επιμέλεια. Επίσης, τα κοινωνικά προβλήματα που έχουν οι μονογονικές οικογένειες δεν προέκυψαν από τους άνδρες όπως θέλουν να παρουσιάζουν αλλά από την ακαταστασία που υπάρχει στο κοινωνικό μας κράτος, την ανοργανωσιά, την ανήθικη διαχείριση και την άρνηση να σκύψουν επάνω στα προβλήματα της οικογένειας. Για τον λόγο αυτό έχουμε και πολλές γυναίκες μαζί μας στον αγώνα που κάνουμε προς το συμφέρον της οικογένειας και των παιδιών, δίχως πόρους, μόνο καταθέτοντας την ψυχή μας και την αγάπη μας προς τα παιδιά μας. Είναι εξάλλου γνωστό ότι σχεδόν όλοι οι άνδρες είναι και καλοί πατέρες σαν οικογενειάρχες. Δεν μπορεί απότομα μετά το διαζύγιο να γίνονται άχρηστοι και κακοί.
Ένα μεγάλο επίσης πρόβλημα στο διαζύγιο είναι η αδυναμία εκτέλεσης των δικαστικών αποφάσεων και πρόβλημα είναι επίσης τα μονομελή δικαστήρια δίχως γραμματέα που κρίνουν βιαστικά το μέλλον των παιδιών μας με μόνα αποδεικτικά στοιχεία τη μαρτυρία της μητέρας ή κάποιας μάρτυρος.
Μέσα από λεπτομερειακές έρευνες, λοιπόν, αναλύσαμε το πρόβλημα και εξάγαμε τα αποτελέσματα σε συνέδρια, ημερίδες και διαλέξεις όπου κατά κύριο λόγο γυναίκες επιστήμονες έδειξαν τα παραπάνω καθώς και τα εξής:
Στην Ελλάδα υπάρχουν χονδρικά τρεις κοινωνικές κατηγορίες: Οι Μόνοι άνθρωποι (παιδιά, γέροι, ανύπαντροι) που ανέρχεται περίπου σε τριάμισι εκατομμύρια ανθρώπους. Οι παντρεμένοι (περίπου τριάμισι εκατομμύρια) και οι διαζευγμένοι (περίπου δύο εκατομμύρια υπολογίζοντας και τα άγαμα ζευγάρια). Υπολογίζεται ότι ο αριθμός των διαζευγμένων θα διπλασιαστεί σύντομα ενώ μειώνεται σημαντικά ο συνολικός πληθυσμός της Ελλάδος. Η Πολιτεία έως τώρα άφησε τους διαζευγμένους να ‘λύνουν’ τα ζητήματα μόνοι τους δηλαδή να μαλώνουν μεταξύ τους μένοντας αμέτοχη, δίχως να διαθέσει ούτε ένα ευρώ για τους γονείς που είναι μόνοι. Περιττό να πούμε ότι στο εξωτερικό υπάρχει μεγάλη μέριμνα και οικονομικές ενισχύσεις σ’αυτούς τους γονείς (άνδρες-γυναίκες) έχοντας από πριν εξαλείψει το πρόβλημα της ισότητας. Ακόμα και διαμερίσματα κατασκευάζουν με κοινούς χώρους για τους διαζευγμένους ώστε να βλέπουν τα παιδιά τους από κοινού. Λίγοι άνθρωποι έμειναν αδικημένοι έτσι και γνωστοποιούν το πρόβλημά τους με έντονο τρόπο, δημιούργησαν μάλιστα και κοινωνικά πολιτικά κινήματα (Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Κόμμα, κτλ), ασχολήθηκαν με τη πολιτική (Ματ Ο Κόνορς στη Βρετανία, Στεφάν Γαλλία, Ντανιέλ Λαφορέ Καναδά, κτλ) και πρόσφεραν κοινωνικό έργο. Πολλοί επιστήμονες ασχολήθηκαν με τη ψυχολογία των παιδιών και αποκάλυψαν το στυγνό έγκλημα της ψυχικής κακοποίησης που ονομάζεται σύνδρομο γονικής αποξένωσης (PAS: Parental Alienation Syndrome) όπως οι Gardner, Turkat, Lorandos, Nichols, κτλ). Στην Ελλάδα τα μισά παιδιά των διαζυγίων (500.000) έχουν ή είχαν το παραπάνω σύνδρομο. Στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, στα ανοικτά δικαστήρια ακούγονται χίλια δυο αίσχη και πολλές φορές και από δικηγόρους κατά του πατέρα όπου συκοφαντείται και αδικείται αυτός. Το 50% των δικαστηρίων δικάζουν θέματα οικογενειακά
Στα Ελληνικά δικαστήρια το 80% των δικαστών είναι γυναίκες και σχεδόν μόνες, στα μονομελή, αγνοούν το δίκαιο και το συμφέρον του παιδιού διότι δεν γνωρίζουν από παιδο-ψυχολογία και δεν έχουν πραγματογνώμονες για να τους υποδείξουν τι πρέπει να κάνουν όπως υπάρχουν σε κάθε πολιτισμένη και ‘προοδευμένη’ χώρα. Σ’αυτή τη χώρα λοιπόν που βρέθηκαν δικαστές και πολιτικοί διαπλεκόμενοι, αποφασίζεται η τύχη των οικογενειών και των παιδιών μέσα σε λίγα λεπτά δίκης. Σ’αυτή τη χώρα, οι γονείς είναι αναγκασμένοι να προσφεύγουν κάθε λίγο και λιγάκι στη δικαιοσύνη για διατροφές, επιμέλεια, επικοινωνία και πολλές φορές σε ποινικά δικαστήρια όπου και πάλι αδικείται ο άνδρας.
Η Πολιτεία θα έπρεπε να σκύψει επάνω στο πρόβλημα της ψυχικής υγείας κάποιων μητέρων που έχουν την επιμέλεια των παιδιών και, σύμφωνα με τους ειδικούς, εκδηλώνεται είτε με την παρεμπόδιση της επικοινωνίας είτε με την κτητική-εξουσιαστική στάση επάνω στα ανήλικα. Τα παραπάνω έχουν προξενήσει παιδική κατάθλιψη, άγχος, φοβίες, παραβατικότητα, εξάρτηση από ουσίες, μαθησιακά προβλήματα.
Οι σωστές μητέρες ενθουσιάστηκαν με τη πρόταση κοινής επιμέλειας διότι θεώρησαν ότι αναβαθμίζεται η μητρότητα
Η Πολιτεία αντί να στέλνει στους συμβολαιογράφους με επί πλέον οικονομικές επιβαρύνσεις τους διαζευμένους και μάλιστα να τους υποδεικνύει να συμβιβαστούν μόνοι σ’όλα τα παραπάνω θέματα δίχως να επιβάλλει διά νόμου την συνεπιμέλεια-εναλλασσόμενη κατοικία, δίχως να τιμωρεί άμεσα τους γονείς που μετοικούν και δίχως να αποδίδει η ίδια τη διατροφή στον δικαιούχο γονέα, δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στο κοινωνικό πρόσταγμα και στη προστασία της οικογένειας και των παιδιών. Γίνονται διακρίσεις και θίγονται τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Οι κοινωνικές υπηρεσίες μπορούν να ζητήσουν τη γνώμη του παιδιού τη στιγμή του διαζυγίου. Μετά είναι αργά διότι επέρχεται το σύνδρομο της Στοκχόλμης ή και γονικής αποξένωσης.
Με το νέο νομοσχέδιο, δεν μπορεί να διατυπώνονται οι διαπιστώσεις αλλά πρέπει να δίνονται οδηγίες και κανόνες στους δικαστές οι οποίοι δεν γνωρίζουν τα παραπάνω επιστημονικά συμπεράσματα της παιδο-ψυχιατρικής. Πρέπει να γίνουν υποδομές και ο θεσμός του διαμεσολαβητή να θεσμοθετηθεί. Ο ΣΥ.Γ.Α.Π.Α. είναι έτοιμος με τους εμπειρογνώμονες να ανταπεξέλθει σε κάθε αίτημα.
Οι διατροφές, δεν πρέπει να δικάζονται κάθε δύο χρόνια αλλά να αναπροσαρμόζονται τιμαριθμικά κάθε έτος και να είναι σύμφωνα με τις ηλικιακές ανάγκες των παιδιών. Οι μητέρες, που δεν μεγαλώνουν τα παιδιά τους οι ίδιες, να μην έχουν δικαίωμα επιμέλειας και διατροφής.
Θα πρέπει να απαλειφθεί ο όρος γονική μέριμνα και να κανονίζεται η συνεπιμέλεια δίχως όρους. Θα μειωθούν οι δίκες των οικογενειών εάν λύνονται μία εξ’αρχής όλα τα προβλήματα (οικονομικά, επιμέλειας, διατροφών, επικοινωνίας) σε τριμελή δικαστήρια και κεκλεισμένων των θυρών. Θα μειωθούν πολύ τα διαζύγια εάν δεν επιβάλλεται εξ’αρχής η ‘κατοχή-ισχύς’ της μητέρας αλλά υπάρχει ισότητα και δικαιοσύνη. Τα παραπάνω να έχουν όλα αναδρομική ισχύ.
Όσον αφορά τις διατάξεις συντόμευσης-απλοποίησης των διαδικασιών είναι θετικές αλλά στην Ελλάδα θα αυξήσουν τον αριθμό των διαζυγίων εάν δεν προηγηθούν όλα τα προηγούμενα. Οι υιοθεσίες και το σύμφωνο συμβίωσης αποτελούν θετικά βήματα.
Από τις 23000 ανδρικές περιπτώσεις αλλά και τις 2000 γυναικείες αναφορές μελών μας διαπιστώσαμε ότι υπάρχει έντονη ανάγκη αναμόρφωσης του οικογενειακού δικαίου. Άνθρωποι πέθαναν δίχως να χαρούν τα παιδιά τους, τα εγγόνια τους, τα ανίψια τους. Άλλοι αρρώστησαν, άλλοι καταδικάστηκαν άδικα, άλλοι έφυγαν.
Περιμένουμε να κληθούμε από το Υπουργείο Δικαιοσύνης για να εκθέσουμε αναλυτικά τις έρευνες και απόψεις μας. Στο Πρώτο γονεικό Συνέδριο που θα πραγματοποιηθεί στη Δράμα 3-5 Ιανουαρίου 2009 θα τεθούν όλα τα παραπάνω θέματα από ειδικούς ψυχιάτρους, συνταγματολόγους, κτλ

Από το Δ.Σ. του ΣΥ.Γ.Α.Π.Α.

ΣΥ.Γ.Α.Π.Α.

(ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΔΡΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΚΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ)

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ www.sos-sygapa.eu
ΔΙΕΘΝΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ:
http://internationalienation.blogspot.com
SYGAPA 2 (ΒΕΡΟΙΑ) www.olganos.blogspot.com
SYGAPA 3 (ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ) www.sygapalexandroupolis.blogspot.com
SYGAPA 4 (ΠΑΤΡΑ) www.sygapapatras.blogspot.com
SYGAPAFRANCE: http://sospapagrecs.over-blog.com
ΠΑΤΕΡΑΣ: http://pateras.pblogs.gr
FORUM: http://groups.yahoo.com/group/goneas2005
groups sygapa:
FACEBOOK
MYSPACE
ZORPIA
HI.5
mails: goneas2005@yahoo.gr, President: Spitalas@yahoo.gr